Συναισθηματικά δυσλειτουργικές οικογένειες


Κάποια στιγμή μπορεί να αντιμετωπίσουμε κάποια προβλήματα ως ενήλικες και να κοιτάξουμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια και να αναρωτηθούμε: «φταίνε αυτά που πέρασα μικρός;» Μπορεί εκεί κάπως γρήγορα να υποτιμήσουμε τα γεγονότα και να πούμε ότι έτσι είναι όλες οι οικογένειες, καθεμία έχει τις δυσκολίες της. Σίγουρα όλες οι οικογένειας κινούνται σε ένα φάσμα υγείας – δυσλειτουργίας. Σε κάποιες από αυτές όμως δυστυχώς συναντάμε τη κακοποίηση.
Η κακοποίηση συνίσταται από:
1. τη σωματική, συναισθηματική και σεξουαλική κακοποίηση,
2. τη παραμέληση, συναισθηματική και σωματική
3. τη δυσλειτουργία μες το σπίτι: χρήση ουσιών, ενδοοικογενειακή βία, φυλάκιση, διαζύγιο, ψυχική ασθένεια.
Όσο περισσότερους από τους ανωτέρω παράγοντες έχει βιώσει κάποιος σα παιδί τόσο πιο πιθανό είναι να αντιμετωπίζει τώρα κάποια προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας πχ κάπνισμα, αλκοολισμό, κατάθλιψη, άγχος κ.α
Ορισμένοι γνωρίζουν χωρίς αμφιβολία ότι έχουν κακοποιηθεί όταν ήταν παιδιά. Άλλοι πάλι σκέφτονται ότι δεν έχουν κακοποιηθεί  αλλά παρόλα αυτά δεν μπορούν να είναι χαρούμενοι.
Μερικές οικογένειες μπορεί να φαίνονται φυσιολογικές και τα παιδιά να μεγαλώνουν έχοντας τα βασικά (φαγητό, σπίτι, εκπαίδευση). Μπορεί όμως να είναι συναισθηματικά δυσλειτουργικές. Αυτό σημαίνει ότι οι συναισθηματικές και αναπτυξιακές ανάγκες του παιδιά δεν αναγνωρίζονται. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να έχει γονείς που είναι συναισθηματικά παγωμένοι ή γονείς που τσακώνονται συνεχώς ή έναν αλκοολικό γονιό, ένα οργισμένο, έναν επικριτικό, ένα ναρκισσιστή ή κάποιον που κρατά μυστικά και δεν μπορείς να μιλήσεις μαζί του ή ένα γονιό με ψυχική ασθένεια. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις μπορεί το παιδί να μεγαλώσει χωρίς να έχει κάποιον με τον οποίο θα επεξεργαστεί τα συναισθήματα του.
Μερικά παραδείγματα τα οποία μπορεί να έχει κανείς στο νου του και να τα συζητήσει περαιτέρω με τον θεραπευτή/θεραπεύτρια του είναι τα παρακάτω:
1. Μεγαλώνοντας, ο ένας ή και οι δύο γονείς ήταν συναισθηματικά ευμετάβλητοι, οργισμένοι, κυριαρχικοί, καταθλιπτικοί ή μη διαθέσιμοι.
2. Μεγαλώνοντας, οι γονείς μου ήταν απογοητευμένοι ή αρνητικοί μεταξύ τους
3. Μεγαλώνοντας, οι ανάγκες και τα συναισθήματα των ενηλίκων έρχονταν πρώτα
4. Μεγαλώνοντας, δεν συζητούσαμε για συναισθήματα, καταστάσεις , υπήρχαν μυστικά
5. Η απόρριψη με κάνει να αισθάνομαι πολύ άσχημα
6. Συνήθως ένιωθα και νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά με εμένα
7. Μπορεί να έχω εθισμούς (αλκοόλ, φαγητό, ναρκωτικά, σεξ, καφεΐνη)
8. Έχω προβλήματα στις σχέσεις μου (διαπροσωπικές, οικειότητας)
9. Μπορώ να απομονώνομαι
10. Συνήθως διεκπεραιώνω πράγματα παρά τα ζω κ τα απολαμβάνω (διακοπές, συγκεντρώσεις, ψώνια)
11. Παλεύω με τη κατάθλιψη ή το άγχος
12. Δυσκολεύομαι να νιώσω χαρά ή αυθορμητισμό
13. Μπορεί να αποσυνδέομαι, ή να νιώθω κενός
14. Το να είμαι σωστός έχει μεγάλη σημασία για μένα
15. Παλεύω με την αμφισημία, τα πράγματα να μένουν μετέωρα, οι άνθρωποι να μην επιστρέφουν σ’ εμένα
16. Όταν τα πράγματα πάνε καλά, δεν το εμπιστεύομαι
17. Μπορεί να είμαι υπεραισιόδοξος ή να μην βλέπω τον κίνδυνο
18. Έχω θέματα με το φαγητό, τον ύπνο ή την ενέργεια
19. Η λίμπιντο μου είναι υποτονική ή υπερδραστήρια
20. Οι κοινωνικές συζητήσεις μπορεί να είναι ενοχλητικές ή με κάνουν να νιώθω άβολα
21. Δυσκολεύομαι να θυμώσω ή θυμώνω πάρα πολύ
22. Ασχολούμαι πολύ με τη δικαιοσύνη
23. Νευριάζω όταν οι άλλοι δεν με καταλαβαίνουν
24. Μπορεί να είμαι υπερενεργοποιημένος ή να αποσυνδεθώ σε μια διαφωνία/σύγκρουση
25. Μπορεί να τσακώνομαι με ανθρώπους στο κεφάλι μου, στο μυαλό μου
26. Μου έχουν πει ότι είμαι πολύ σοβαρός ή πολύ ανώριμος
27. Τα συναισθήματα ή οι σκέψεις μου έρχονται αργοπορημένα μετά από μια έντονη διαφωνία συζήτηση ή κατάσταση πχ έπρεπε να το είχα πει
28. Επηρεάζομαι πολύ από τη γνώμη των άλλων και τη διάθεση των άλλων 
29. Επηρεάζομαι πολύ από την κριτική
30. Τα συναισθήματα και οι αντιδράσεις μου μπορεί να με απομακρύνουν από τη λειτουργικότητα μου ή με αποτρέπουν από το ποιος θέλω να είμαι

πηγή
έρευνα the CDC Kaiser permanente adverse childhood experiences study (ace) 1995 - 1997




Σχόλια