Συνηθίζω να λέω ότι κατατάσσω τους φίλους σε επίπεδα. Είναι
μια αυθαίρετη ταξινόμηση που κάνω ανάλογα με το πόσο κοντά νιώθω τον καθένα.
Έτσι υπάρχουν οι γνωστοί, οι φίλοι που μοιράζεσαι πιο καθημερινά επιφανειακά
πράγματα, οι φίλοι που ξέρουν αρκετά πράγματα για σένα και νοιάζονται αλλά διατηρείς μια επιφυλακτικότητα και εκείνοι που ξέρουν τα εσώψυχα σου. Αυτοί οι τελευταίοι είναι
εκείνοι με τους οποίους νιώθεις ελεύθερος μαζί τους να εκφραστείς και να είσαι
ο εαυτός σου ξέροντας ότι θα είναι κοντά σου και θα χαρούν με τη χαρά σου και
θα λυπηθούν με τη λύπη σου.
Οι φίλοι αποτελούν το υποστηρικτικό δίκτυο κάθε ανθρώπου. Η
υποστήριξη αυτή μπορεί να αφορά σε κάτι πρακτικό, όπως για παράδειγμα να
βοηθήσεις τη φίλη σου σε μια μετακόμιση αλλά κυρίως αφορά σε ψυχολογικό
επίπεδο. Η χαρά σου όταν τη μοιράζεσαι πολλαπλασιάζεται και η λύπη ή ο πόνος
μετριάζει. Νιώθεις λιγότερη μοναξιά, νιώθεις ότι έχεις κάποιον δίπλα σου στα
δύσκολα να σε στηρίξει, να σε ανακουφίσει, να σε παρηγορήσει αλλά κυρίως απλά
να είναι εκεί δίπλα σου και να το περάσει μαζί σου. Αλλά δεν πρέπει να
υποτιμάται και η ουσία όταν μοιράζεσαι τη χαρά σου και ο άλλος αντλεί χαρά από
τη δική σου, χωρίς να σε φθονεί ή να σε ανταγωνίζεται.
Η σχέση που έχουμε με τους φίλους, η ψυχική αυτή σύνδεση
γεμίζει τη καρδιά μας με αυτά που δίνουν νόημα στη ζωή. Νιώθεις ότι ανήκεις
κάπου, ότι είσαι αποδεκτός και αγαπητός και το συναίσθημα αυτό μόνο ψυχική
ανάταση μπορεί να προσφέρει. Οι φίλοι καθρεφτίζουν επίσης πολλά από τα κομμάτια
του εαυτού σου. Τα καλά και τα κακά φυσικά και συμβάλουν στη κατανόηση του εαυτού
σου. Παρέχουν συμβουλές και υποστήριξη και ανταποκρίνονται με ειλικρίνεια σε
σένα και στη σχέση σας. Οι φίλοι κάνουν τη ζωή να κυλά πιο όμορφα με το
νοιάξιμο που δείχνουν, το χιούμορ, τη καλή κουβέντα και το χτύπημα στη πλάτη.
Κάπως έτσι νιώθουμε λιγότερο μόνοι σε αυτή τη ζωή με τις ρεαλιστικές δυσκολίες
της και μετριάζεται η υπαρξιακή μοναξιά και ανησυχία.
Φυσικά όλα τα παραπάνω αναφέρονται στους φίλους για τους
οποίους έχουμε επενδύσει χρόνο, ενέργεια, συναισθήματα και τους νιώθουμε κοντά
μας. Γι’ αυτό λοιπόν αφιερώστε χρόνο, όσο δύσκολο και αν είναι με τους
σύγχρονους ρυθμούς ζωής, να χτίσετε μερικές γερές φιλίες! Ας είναι και λίγες. Και
όπως μου αρέσει να λέω:
Friends
are my medicine.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου